Naš gost gospodin Slobodan Despotović
Slobodni umetnik Slobodan Despotović gost Gerontološkog centra u Jelenči 19.maja.2022.godine.
Na daskama Šabačkog pozorišta koje mu života znače, stao je sa pet godina 1963-će godine. Glumac, pantomimičar, pisac i reditelj Slobodan Despotović odigrao je preko 200 uloga, za svoje glumačke fele dobio je mnogobrojne nagrade, priznanja, za profesionalizam, ali i humanitarni rad, kojim je, kako navodi, počeo da se bavi već od prve predstave, 1.juna.1947.godine, igrajući sa velikom glumicom Ankom Majdženović.
O tradiciji njegovih humanitarnih priredbi najbolje svedoči da je davne 1967.godine u tadašnjem Medicinskom centru u Šapcu, priredio predstavu za decu zaposlenih, ali i decu iz Beograda, Sremske Kamenice, Novog Sada, brojnih ustanova, uvek vraćajući im osmeh na lice, pomažući na svoj vragolasti način da zaborave na bolest i neizvesnost svakodnevnice.
U predstavama pored glume, igre i šale širio je svoj predivni optimizam. Slobodan Despotović je pored svog glumačkog puta i humanitarnog rada nastavio i usavršavanja završivši studije glume, pantomime, režije … Po završetku studija u Parizu, kasnije usleđuje profilisanje i rad na sceni po opredeljenju.
Slobodan Despotović je bio Krivi Luka ( Sv.Georgije ubiva aždahu), Maksim (Đido), Jozef K. (Proces),Major Svindon ( Đavolov učenik), Podkaljosin ( Ženidba), Spira Klonfer ( Razvojni put Bore Šnajdera), Srećković ( Šuma) i mnogim drugim predstavama.
Bio je svuda veliki čovek i glumac od Istarskog narodnog kazališta, Istre i Kvarnera, zatim je usledio poziv Narodnog pozorišta Ivan Zajc u Rijeci, gde je publika uživala u dramskim i komičnim rolama. Potom je usledio i poziv od Narodnog pozorišta ” Toša Jovanović” da bude predavač scenskih kretnji i vođa dramskog studija za glumu koji se otvarao.
Silom prilika došao je u Šabačko pozorište u koje je jedva primljen a kada su usledile čuvene role, aplauzi i podrška publike usledila je zabrana. U ponziju je trebao da ode 2013.godine ali je umesto toga otišao u slobodne umetnike. Slobodan Despotović nikada nije bio bolesno ambiciozan, ali uvek postoje uloge koje nisu odigrane i potrebno je raditi svaki dan, tako jednostavno svaki čovek ostaje mlad i pun optimizma koji širi svim srcem i dušom.
